Την ελληνική γλώσσα την δίδαξαν και την διέδωσαν στην Ιταλία μοναχοί του Βυζαντίου από τον 14ο αιώνα και μετά (Βαρλαάμ, Εμμανουήλ Χρυσολωράς, Θεόδωρος Γαζής).
Στις αρχές του 1400 οι αρχαιότεροι χάρτες του Αιγαίου αποτυπώθηκαν από τον μοναχό Cristoforo Buondelmonti και ο έμπορος Κυριακός Αγκωνίτης μας άφησε τα πρώτα σχέδια των μνημείων.

Η Αναγέννηση προσπαθούσε να αναγεννήσει την αρχαία Ελλάδα στην Ιταλία: η Πλατωνική Ακαδημία της Φλωρεντίας υπό τη διεύθυνση του Marsilio Ficino και χρηματοδοτούμενη από τον Cosimo de’ Medici, η ανακομιδή των λειψάνων του Γεωργίου Γεμιστού Πλήθωνα από τον Μυστρά στο ναό των Malatesta στο Ρίμινι σύμφωνα με την επιθυμία του Sigismondo Pandolfo Malatesta, τα βιβλία του καρδιναλίου Βησσαρίωνα που δωρήθηκαν στη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη της Βενετίας.

Στις ενετικές κτήσεις στο Αιγαίο τεκμηριώνονταν τα αρχαιολογικά κατάλοιπα (το χειρόγραφο του Onorio Belli  φυλάσσεται στην ΙΑΣΑ).

Οι μύθοι και η ιστορία της Ελλάδας παρουσιάζονται στις ιταλικές όπερες του 17ου και του 18ου αιώνα: Il ritorno di Ulisse του Monteverdi, Il Socrate immaginario του Paisiello, Medea του Cherubini.

Τον 18ο και τον 19ο αιώνα περιηγητές και ζωγράφοι τεκμηριώνουν τα αρχαιολογικά ερείπια (Giovanni Battista Lusieri, Ippolito Caffi, Giovanni Renica).

Δείτε όλα τα επιλεγμένα